Wat hebben we een mooie reis beleefd naar het land van Maria Magdalena en de Katharen. Voor de vierde keer gingen we op weg en nu met zijn negenen. Twee mannen en zeven vrouwen bleek een mooi evenwicht voor deze reis, waarin we op de toppen van onvoorwaardelijke liefde hebben gebalanceerd, soms samen met de bergbokken.
We startten de reis in Minerve; een oude plaats in een prachtig landschap gehuld in canyons waar je oude wateren nog voelt stromen. Zodra ik voet aan land zette in dit kleine dorpje traden stilte, eerbied en respect in mij naar voren en voerde onze begeleiding ons via het dorp naar de plek waar vele Katharen de dood vonden. Zij verkozen de brandstapel boven het zich onder dwang bekeren tot het geloof zoals Rome dicteerde. Hoe moedig en toegewijd moet je zijn, wil je zo voor je idealen gaan staan? We hielden een ceremonie en werden zo dankbaar ontvangen, zo liefdevol begeleid. De verwelkoming was overweldigend en heel ontroerend. We leerden, ik leerde deze reis de betekenis van toewijding goed voelen en dankbaar voor onze komst, dat we niet vergeten, werden we weer uitgeleide gedaan.
Ook op onze volgende krachtplaats in de grotten van Ussat werden we op bijzondere wijze begeleid in een ceremonie. Staande in de kluizenaarsgrot op een plek tegen de muur, groen uitgeslagen banen op gele wanden fluisterden de wanden me over harmonie en ik zag het yinyang teken dat we moesten maken op de grond. Als één maakten we het figuur en voelde de verlaten, lege en verwaarloosde grot als herboren. Door gingen we naar de ruïne van Montségur. ’s Ochtend in alle vroegte beklommen we de treden en zagen we de nevelen langzaam optrekken. Daar waar de Katharen woonde is nog een merkbare energie voelbaar van bedrijvigheid in verbondenheid. Het kind in mij jubelt op die plek! In de oude kapel van de ruïne begeleidde Theo een ceremonie die krachtig en liefdevol was. Woorden kan ik niet vinden voor de ervaringen die ik daar had. Of wel; in de toren maakte in verbinding met andere dimensies en kwam een stilte tot me die ik nog steeds kan voelen als ik me weer verbind met de ervaring. Hoe heerlijk is het dan om na de ceremonie over muren te klauteren, op de berg uit te kijken naar Spanje en naar beneden te rennen en bij een oud vrouwtje in een vervallen b&b koffie te drinken uit antiek servies. De impressies van de Katharen kwamen daarmee ten einde.
Onze weg vervolgde en we reden naar een plek met prachtige watervallen, oude bomen, diepe wortelstelsels en heel veel stilte. Ieder beleefde daar zijn eigen meditatie, kon loslaten wat niet meer meer gedienstig was aan het hier-en-nu om zo de weg te vervolgen naar een sprookjesachtig labyrinth. Doolhof zou het ook kunnen zijn gelet op de feiten dat we op eerdere reizen al zelf verdwaalden en deelnemers hadden die hun eigen pad te gaan hadden. Het labyrint is een sprookje. Oude stenen, veel mos, bomen in formaties met krachtige vortexen, waardoor dit labyrint de mogelijkheid verschaft als herboren weer naar buiten te treden. De watervallen en het labyrint van wedergeboorte was de voorbereiding voor de ontmoetingen met Maria Magdalena die spoedig zouden volgen.
We logeerden bij een geweldige B&B in de buurt van Rennes-le-Chateau (RLC). Normaliter gerund door een Deense dame en nu onder het beheer van een Engelse heer, die qua humor en voorkomen iets weg had van Basil Fawlty. Wat hebben we gelachen!! We bezochten het plaatsje RLC. Deze is bekend als pelgrimsplaats en wordt in verband gebracht met de zoektocht naar de heilige graal. De priester Bérenger Sauniere van het dorpje beschikte over grote sommen geld om heel zijn terrein te wijden aan Maria Magdalena. Het gevolg is een prachtig kerkje vol symboliek, een kleurrijke serre waar één van onze deelneemsters contact legde met wijlen Bérenger en zijn boodschappen ervoer, een Oranjerie waar we `oog in oog´ stonden met Maria Magdelena. Haar liefde was aanwezig en ze had boodschappen voor ons. Bérenger bouwde ook een kleine prachtige bibliotheek vol symboliek. Tja, we waren allen overdonderd door de ervaringen op deze mooie plek.
Ook dit deel van de reis, met de prachtige rode aarde lieten we achter ons na een prachtig en heerlijk badritueel en we togen naar de Provence. Op weg naar St. Maximin de la St. Baume. In deze streek werd de vibratie van Maria Magdalena ijler, spiritueler zou je kunnen zeggen. In de grot waarvan de legende gaat dat Maria hier heeft geleefd tot haar dood was de verbinding met haar beeltenis op diverse plekken een helende ervaring voor velen. In de grot begon een van de deelnemers een helend lied te neuriën en binnen de kortste keren groeide ons gezelschap aan. Ik kon naar binnen keren, oude pijn in het hart loslaten en verbinding maken met de liefde in mijn hart en dat naar buiten laten stromen. Wat een ervaring! We beklommen de berg, belandden tussen de bergbokken en mijn hart zong over de toppen van de bergen heen.
Het was een hoogtepunt en er zou er nog een volgen. Onze laatste ceremonie zou in de basiliek zijn. Na een heerlijk verblijf bij Franse boeren togen we na een ochtendmeditatie naar de basiliek. Hoe en wat wisten we niet. Het was de trouwdag van een van onze deelnemers en bij de basiliek bleek het ook een trouwdag te gaan worden. We liepen naar binnen en als door de wind aangedreven riep ik NU naar Theo en we vlogen in een rij het middenpad door op weg naar het altaar, ons verbindend met de witte vredesduif. De verbinding was heftig, diep, een trouwgelofte bijna en de crypte riep. Ik ging als eerste naar binnen, werd verwelkomd en opende me voor de schedel die daar ligt opgebaard. We stapten een voor een binnen, vormden samen een cirkel en Theo die als laatste binnenkwam werd overweldigd door haar. ZIJ, Maria Magdalena stroomde door Theo heen en raakte ons allen in ons hart. We werden aangeraakt en op dat moment klonk als uit het niets het Ave Maria. Niemand hield het droog, alle harten maakten sprongetjes en openden zich. We liepen de crypte uit en zagen onderstaand beeld badend in het licht. Wat was ik gelukkig, wat waren wij uitgelaten en gelukkig. Wat een magie, liefde en licht!!
We zijn intens dankbaar voor deze ervaring op deze magische reis in het Franse land.
Reacties deelnemers:
Marjon: ´Deze reis heb ik in 2013 mogen volgen! Magisch om de liefde te voelen en de kracht van al die mensen die trouw zijn gebleven aan hun hart. Het nodigt je uit om trouw te zijn aan je eigen hart, ongeacht wat je omgeving vindt. (Niet gemakkelijk, maar uiteindelijk wel erg fijn).'
De begeleiding van Erica en Theo is erg fijn, liefdevol, integer, vol wijsheid. Ook mijn eigen wijsheid werd aangesproken. En die kon ik goed voelen. Tijdens zo’n mooie reis open je jezelf om te ontvangen en kan alles gaan stromen. Nog steeds kan ik de liefde opgedaan tijdens deze reis in mijn hart voelen. De liefde voor mijzelf:-).´
Elles: ‘Heb deze reis ook gemaakt, samen met Marjon, voor mij heeft het, naast wat Marjon schrijft, ook een herkenning en erkenning gegeven met de Maria Magdalena energie, een onvoorwaardelijke tijdloze energie, waar ik me elke keer nog weer over verwonder. Het heeft mijn hart nog verder geopend, omdat dat kan bij Erica en Theo, omdat er een basis van veiligheid, respect en toewijding is.’
José: ‘Deze reis die ik in 2012 mocht maken met Erica en Theo zal ik nooit vergeten en altijd koesteren. Prachtige, bijzondere, magische plekken mogen ervaren waar de hartsenergie voor mij zo voelbaar was. Diepe ontroering voorbij woorden over de onvoorwaardelijke liefdesenergie, beelden mogen zien van de Katharen en wat zij in liefde hebben geofferd. Mijn hart geopend, zuiverheid gevoeld en zoveel veiligheid ervaren bij Erica en Theo waardoor wij allen diepe, intens mooie momenten in de natuur mochten beleven. Nog altijd zo dankbaar hiervoor! Een reis door Frankrijk, een reis door je ziel!’